Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

ματαιοπονήματα

κοινωνία ή κοινωνική κατασκευή της πραγματικότητας;

είναι μια λεπτή αλλά ουσιώδης διαφορά μεταξύ δύο εννοιών συγγενών μεταξύ τους αλλά οχι ταυτόσημων. η κοινωνία, λοιπόν, ειναι μια έννοια που περικλείει στο γενικό μέρος την περιγραφή και την εικόνα της κατάστασης την οποία αντιλαμβανόμαστε ως υπάρχουσα και καθεστηκυία εξεπανέκαθεν, κάτι το δεδομένο δηλαδή, κάτι το κληρονομημένο.
η κοινωνική κατασκευή της πραγματικότητας (κττπ) είναι κάτι το οποιο παρουσιάζει μεταβλητότητα, απέχει πολύ από την αληθοφάνεια, προσεγγίζει επιδέξια την απομυθοποίηση, καθώς, μεταξύ αλλων, γκρεμίζει το συμβολοσύνολο της τηλεοπτικής πραγματικότας, την οποία ως κόρη οφθαλμού συντηρεί το ευρέως προωθημένο σύνολο συμβόλων και αξιών της ευφυώς δομημένης κοινωνίας. η κοινωνία επομένως ενδύεται και απεκδύεται τους μανδύες των εκάστοτε πραγματικοτήτων ουτοσώστε να συντηρεί την ύπαρξή της και μαζί με αυτή να συντηρεί και τα υποκείμενά της , εμάς. Επομένως πρόκειται για μία αφηρημένου χαρακτήρα έννοια η οποία έχει την τάση να ελίσσεται και να διολισθαίνει σε μονοπάτια υπό- ή υπέρ- κοινωνικά. δε νοείται κατι τέτοιο όμως στην έννοια φράση κκτπ: τούτη η πρόταση επεξηγεί με τρόπο διαφωτιστικό τον τρόπο λειτουργίας της συνύπαρξης των κοινωνικων υποκειμένων. αυτή δίνει τροφή σε μία αντιπαράθεση η οποία μόλις πρόσφατα γίνεται αντιληπτή και αφορά τη φύση της κοινωνικής κατασκευής της πραγματικότητας. Εδώ υπεισέρχεται το υποκειμενικό στοιχείο το οποίο καλείται να καταθέσει άποψη επί εννοιών οι οποίες τείνουν να καθιερωθούν και να απομυθοποιηθούν (ούτως ή άλλως αυτή είναι η πορεία τους) και να σχηματίσουν γνώρισμα χαρακτηριστικό καταστάσεων στις οποίες θα χαρακτηριζόμαστε κι εμείς αναλόγως θέσεως. Το γεγονός λοιπόν ότι δίνεται δικαίωμα επιλογής στα υποκείμενα επί της φύσης της κκτπ καθιστά αυτόματα την τελευταία όχι απλώς αρμόζουσα στο ζήτημα της πραγματικότητας, την οποία αδιάλλακτα χαρακτηρίζουν διάφοροι ως κοινωνία, αλλά και υπερέχουσα της έννοιας κοινωνία. θα λέγαμε μια μετεξέλιξη, μια πρόοδο. με απλά λόγια μια επεξήγηση της κοινωνίας αλλά με εγκιβωτισμένα νέα στοιχεία στην έννοια αυτή.