Φτου σου

Οδός Καρόλλου Ντηλ. Το χέρι μιας γύφτισσας πηγαινοέρχεται βιαστικά απο στόμα σε στόμα. Ένα αγγελικά κρεμυδοντυμένο πλασματάκι δεχόταν με τον πιο αηδιαστικό τρόπο ένα σωτήριο πολτό μπανάνας με σαλιοφουσκάλες. Μαζί με μια σρατιά μικρόβια ο καλοσχηματισμένος πολτός γλιστράει άθελά της στο πηγούνι του δημιουργούντας εικόνες λύσσας. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να στρίψω την κεφαλή απ' την άλλη. Ένα πρωτόγονο όμως αίσθημα με καθήλωσε. Αποσβολωμένος σκέφτηκα, μια μηχανή εκκρίσεων είναι ο άνθρωπος. Μια πράγματι ξεδιάντροπη οντότητα. Το ασυνάρτητο αυτό θεατρικό που έπλασε ο νούς αντικαθίσταται από ένα επιδεικτικά πιο πειστικό σενάριο, μια παγκόσμια, αυθύπαρκτη και αέναη θάλασσα σάλια, που ανακατώνονται και μας κάνουν μια και μοναδική κοινότητα σάλιου, μια υγρή και ενωμένη ανθρωπότητα. Επιτέλους είχα λύσει το μυστήριο μιας ανακατωμένης μυριόπτυστης φαντασίωσης.